ถึงไม่มีสิทธิ์รัก แต่ฉันก็มีสิทธิ์เหงา
เรื่องที่เธอเลือกเขา ก็พอเข้าใจ
ถึงไม่เคยอ่อนแอ ก็แค่มีมุมอ่อนไหว
เพราะนี่คือจิตใจ เจ็บได้ร้องเป็น
เหมือนที่ใบไม้ร่วงหล่น มันก็ลอยเคว้งคว้าง
แต่เมื่อฤดูผ่าน เรื่องทุกๆ อย่างจะผ่านไป
เมื่อไม่มีเธอก็ยังมีฉัน แม้ว่าความฝันมันพังสลาย
แต่สิ่งที่เหลือคือความจริงนั้น ฉันยังเดินต่อไป
เมื่อไม่ยอมลืมก็ให้จำไว้ ตอนที่ผิดหวังมันเจ็บเท่าไร
ก่อนจะให้หัวใจใครอีก
ถึงเวลาผ่านเลย ให้ฉันนั้นได้เปิดใจ
เริ่มจะมีความหมาย กับใครสักคน
ถึงจะเป็นอย่างหวัง หรือต้องช้ำอีกหน
รักก็เวียนอยู่บน เส้นทางของมัน
วันที่ใบไม้ร่วงหล่น มันก็ลอยเคว้งคว้าง
แต่เมื่อฤดูผ่าน เรื่องทุกๆ อย่างจะผ่านไป
เมื่อไม่มีเธอก็ยังมีฉัน แม้ว่าความฝันมันพังสลาย
แต่สิ่งที่เหลือคือความจริงนั้น ฉันยังเดินต่อไป
เมื่อไม่ยอมลืมก็ให้จำไว้ ตอนที่ผิดหวังมันเจ็บเท่าไร
ก่อนจะให้หัวใจใครอีก
วันที่ใบไม้ร่วงหล่น มันก็ลอยเคว้งคว้าง
แต่เมื่อฤดูผ่าน เรื่องทุกๆ อย่างจะผ่านไป
เมื่อไม่มีเธอก็ยังมีฉัน แม้ว่าความฝันมันพังสลาย
แต่สิ่งที่เหลือคือความจริงนั้น ฉันต้องเดินต่อไป
เมื่อไม่ยอมลืมก็ให้จำไว้ ตอนที่ผิดหวังมันเจ็บเท่าไร
ก่อนจะให้หัวใจใครอีก
เมื่อไม่ยอมลืมก็ให้จำไว้ ตอนที่ผิดหวังมันเจ็บเท่าไร
ก่อนจะให้หัวใจใครอีก